Σελίδες

2 Νοεμβρίου 2010

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στην αντιμετώπιση της δυσλεξίας

Είναι πολύ σημαντικό να διαγνωσθεί και να αντιμετωπισθεί έγκαιρα η δυσλεξία. Βέβαια η δυσλεξία δεν εξαλείφεται, αλλά με μια σωστή αντιμετώπιση και με κατάλληλο τρόπο διδασκαλίας οι δυσλεξικοί μαθητές μπορούν να μάθουν και έτσι να μη μετατραπούν τα σχολικά τους χρόνια σε εφιαλτικά. Είμαστε όμως επαρκώς ενημερωμένοι ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις; Οι ειδικοί προτείνουν διάφορους τρόπους αντιμετώπισης, μερικοί από τους οποίους είναι:


§ Σεβόμενοι το πρόβλημα αυτών των παιδιών πρέπει να δείχνουμε συμπάθεια, ενδιαφέρον και κατανόηση.
§ Να μη χαρακτηρίζουμε ένα δυσλεξικό μαθητή ως τεμπέλη ή ως αδιάφορο.
§ Να λαμβάνουμε υπόψη μας ότι διασπάται εύκολα η προσοχή τους, κουράζονται γρήγορα και καθυστερούν στο γράψιμο.
§ Να τους βάζουμε να κάθονται στα μπροστινά θρανία και μακριά από παράθυρο,ώστε να δέχονται λιγότερα οπτικά ερεθίσματα.
§ Να συνεργαζόμαστε με τους γονείς των παιδιών αυτών, οι οποίοι πρέπει να αναλάβουν ενεργό ρόλο.
§ Να τους ενθαρρύνουμε να εκφράζουν τις απορίες και τις απόψεις τους.
§ Να περιμένουμε υπομονετικά να απαντήσουν στις ερωτήσεις μας δίνοντάς τους περισσότερο χρόνο να σκεφθούν, αφού ως γνωστόν καθυστερούν στην επεξεργασία των πληροφοριών.
§ Να τους αναθέτουμε να κάνουν αυτά που μπορούν να κάνουν καλά και να τους επαινούμε για τις επιτυχίες τους, ώστε να ενισχύεται η αυτοεκτίμησή τους και να τους δημιουργείται έτσι κίνητρο για μάθηση.
§ Η παραίνεση «προσπάθησε περισσότερο» δε βοηθά αυτά τα παιδιά τα οποία θέλουν συνεχή υποστήριξη και βοήθεια.
§ Οι σημειώσεις που δίνουμε, αν δεν είναι γραμμένες στον υπολογιστή, να είναι καλογραμμένες και ευανάγνωστες.
§ Να μην τους βάζουμε να διαβάζουν φωναχτά μπροστά στους συμμαθητές τους κείμενα που δεν έχουν ξαναδεί.
§ Να γίνεται σαφής διατύπωση των στόχων του μαθήματος.
§ Να παρουσιάζεται το μάθημα πολυαισθητηριακά, με τη χρήση εποπτικών μέσων, ώστε να συμμετέχουν πολλές αισθήσεις7. Έχει αποδειχθεί ότι μόνο με πολυαισθητηριακή προσέγγιση ένας δυσλεκτικός μαθητής μπορεί να ανταποκριθεί στη διαδικασία της μάθησης.
§ Η διδασκαλία να είναι καλά δομημένη, να αναλύεται σε βήματα και να ακολουθείται αργός ρυθμός.
Να γράφονται στον πίνακα τα κύρια σημεία του μαθήματος και καλό είναι να δίνεται και διάγραμμα ή πίνακας πορείας μάθησης.
§ Στον πίνακα να γράφουμε με τάξη και με καλά και καθαρά γράμματα χρησιμοποιώντας και χρωματιστές κιμωλίες.
§ Κατά την προφορική εξέταση, ο μαθητής πρέπει αντιμετωπίζεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργείται κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Τυχόν λάθη που οφείλονται στη δυσλεξία και όχι σε έλλειψη γνώσης πρέπει να υποδεικνύονται και αν χρειάζεται, να διαβάζουμε το θέμα. Αν αδυνατεί ο μαθητής να απαντήσει με συνεχή λόγο, να τον εξετάζουμε με την υποβολή ερωτήσεων, οι οποίες θα τον διευκολύνουν στην απάντηση, χωρίς όμως να την υποδεικνύουν.
§ Τέλος, μη ξεχνάμε ότι κάθε δυσλεκτικός μαθητής χρειάζεται δικό του εξατομικευμένο πρόγραμμα διδασκαλίας με ιδιαίτερο υλικό και ιδιαίτερη μέθοδο.
 Γενικά χρειάζεται ιδιαίτερη μεταχείριση.

Κλείνοντας, πρέπει να αναφερθεί ότι για την αντιμετώπιση των δυσλεξικών μαθητών δεν αρκεί μόνο η ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών, αλλά χρειάζεται και συνεχής ενημέρωση και επιμόρφωση, ώστε να αντιμετωπίζεται το θέμα με επιτυχία, διότι και οι μαθητές αυτοί έχουν δικαίωμα στη μόρφωση και στην εκπαίδευση γενικά. Επίσης, ίσως είναι άδικο για τους δυσλεξικούς μαθητές να τους αξιολογούμε ισότιμα με τους υπόλοιπους, εάν δεν έχουμε κάνει κάτι το ιδιαίτερο γι’ αυτούς!
 
Του Δρ. Παναγιώτης Λ. Θεοδωρόπουλος- Σχολικός Σύμβουλος κλάδου ΠΕ03

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου