Η τιμωρία είναι μια "απειλή" που συνήθως εμφανίζεται στη ζωή του παιδιού με την είσοδο του στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Συxνά οι εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν την τιμωρία για να αποτρέψουν/ περιορίσουν ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Έτσι από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά ακούνε και μαθαίνουν για "καρεκλάκια σκέψης", "θρανίο τιμωρίας", στέρηση διαλείμματος , επίσκεψη στο γραφείο του διευθυντή/διευθύντριας, ρεζίλεμα μπροστά στους συμμαθητές κλπ.
Αν κάποιος ρωτήσει έναν εκπαιδευτικό, που χρησιμοποιεί τιμωρίες, αν αυτή έχει αποτέλεσμα, το πιο πιθανό είναι να πάρει αρνητική απάντηση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι συνήθως τα ίδια παιδιά μπαίνουν τιμωρία ξανά και ξανά.
Ας δούμε επιγραμματικά μερικούς λόγους που η τιμωρία δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείτε:
