Σελίδες

21 Αυγούστου 2012

Τι είναι η αισθητηριακή ολοκλήρωση

Με τον όρο αισθητηριακή ολοκλήρωση ορίζουμε την ικανότητα του εγκεφάλου να οργανώνει και να συντονίζει δύο ή περισσότερες πληροφορίες που λαμβάνει από τις αισθήσεις, να τις επεξεργάζεται και να δίνει την δυνατότητα μίας λογικής και χρήσιμης κινητικής απάντησης.
Η αισθητηριακή ολοκλήρωση είναι όρος που ανήκει στην A. JEAN AYRES, Αμερικανίδα Εργοθεραπεύτρια.

Οι δυσκολίες Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης χρησιμοποιούνται για να εξηγήσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα παιδί στην κινητική του απόκριση όταν οι νευρολογικές εξετάσεις (Αξονική - Μαγνητική τομογραφία-ΗΕΓ κλπ) δεν έχουν δείξει κάποια συγκεκριμένη εντοπισμένη δυσκολία του κεντρικού νευρικού συστήματος (έχει δηλαδή γίνει διαφοροδιάγνωση από άλλες παθήσεις πυραμιδικού ή εξωπυραμιδικού τύπου).
Η βασική αρχή στην οποία στηριζόμαστε είναι ότι «ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΙΝΗΣΗ, ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΑΙΣΘΗΣΗ».
Η φτωχή κινητική εικόνα που βλέπουμε σε πολλά παιδιά και που τα ονομάζουμε γενικά «αδέξια», οφείλονται με βάση την θεωρία της αισθητηριακής ολοκλήρωσης στη φτωχή ικανότητα αισθητηριακής τους ρύθμισης, μία δυσκολία που τους έχει δημιουργήσει ή θα τους δημιουργήσει δυσκολίες στην ακαδημαϊκή απόδοση (η διαταραχή στην αισθητηριακή ρύθμιση, ισοδυναμεί με δυσκολία στην μάθηση της κίνησης, άρα δυσκολία στην μάθηση και για το λόγο αυτό το μεγαλύτερο ποσοστό των αδέξιων παιδιών, είναι και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και μειωμένη Σχολική απόδοση).

Η αισθητηριακή ολοκλήρωση μελετά την ρύθμιση και των συντονισμό των αισθητηριακών συστημάτων που είναι τα εξής: 
- Απτικό, οπτικό, οσφρητικό, γευστικό, ακουστικό σύστημα 
- Αιθουσαίο σύστημα (υπεύθυνο για την θέση του σώματος στον χώρο σε σχέση με την θέση της κεφαλής και επίσης για το μυϊκό τόνο) 
- Κιναίσθηση (για την εσωτερική ενημερότητα της θέσης και κίνησης των μερών του σώματος) 
- και ο συνδυασμός όλων των παραπάνω (που είναι και η οργανωμένη νευρομυϊκή υπόσταση του ανθρώπου)

Η φιλοσοφία του προγράμματος αισθητηριακής ολοκλήρωσης
Το πρόγραμμα στηρίζεται σε αρχές νευρολογίας. Ο Εργοθεραπευτής πρέπει να είναι εκπαιδευμένος στη θεραπευτική παρέμβαση μέσω της μεθόδου «Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης SI». Οι δραστηριότητες αποσκοπούν στη ρύθμιση και οργανωμένη κατεύθυνση όλων των αισθητηριακών συστημάτων με στόχο την κορύφωση των λειτουργιών: την ΠΡΑΞΗ. Στηρίζονται σε δραστηριότητες με αιώρες, σκοινιά, δίχτυα, κούνιες, πατίνια, κεκλιμένα επίπεδα, ρολά κλπ.
Βασικές αρχές της θεραπευτικής παρέμβασης
1. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ (διαφορετική για το κάθε παιδί ανάλογα με τις ανάγκες του)
2. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΗ (ευέλικτη, ανοικτή σε αλλαγές, ανάλογα με τις ανάγκες και τις αλλαγές της διάθεσης του παιδιού.)
3. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΗ (πρέπει να την αντιλαμβάνεται το παιδί σαν παιχνίδι και γενικά να καθοδηγείται από το παιδί με το θεραπευτή να τροποποιεί συνεχώς το περιβάλλον ώστε να κατευθυνθεί σωστά η δραστηριότητα στο θεραπευτικό στόχο)
4. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΥ (απευθύνεται στις δυνατότητες του παιδιού και όχι στις αδυναμίες του)
5. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΥΘΕΝΩΤΙΚΗ (πρέπει το παιδί να δώσει όλο το δυναμικό του)
6. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ (πρέπει να απευθύνεται πλουραλιστικά σε όλα τα αισθητηριακά συστήματα του παιδιού)
7. H ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ (η καλή συνεργασία του παιδιού με τον θεραπευτή είναι απαραίτητη)

Σύνταξη: Τμήμα εργοθεραπείας ελληνικής επιστημονικής εταιρείας ειδικής αγωγής - προσέγγιση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου