Ενώ οι
γνωστικές - νοητικές δεξιότητες είναι, αντίστοιχες του μέσου όρου
ή ακόμα και πιο υψηλές, η σχολική απόδοση παρουσιάζει
διακυμάνσεις και είναι συνήθως
χαμηλότερη από το αναμενόμενο. Έχουμε εικόνα ενός αφηρημένου παιδιού που μοιάζει να τεμπελιάζει, να βαριέται και ο νους του να ταξιδεύει κάπου μακρυά. Αν μάλιστα η διάσπαση συνοδεύεται και από υπερκινητικότητα, τότε έχουμε ένα παιδί που δεν κάθεται στη θέση του,
σηκώνεται συνεχώς, κουνιέται, σπρώχνει την καρέκλα ή το θρανίο, ίσως ενοχλεί τους συμμαθητές του και δεν ολοκληρώνει
τα καθήκοντά του.
Δυσκολίες
Προσοχής: Η προσοχή τους διασπάται πολύ εύκολα, ακόμα και με έναν μικρό ήχο που μπορεί να ακουστεί από την αυλή και γενικότερα με κάποιο εξωτερικό ερέθισμα. Δεν μπορούν να διατηρήσουν την προσοχή τους όπως τα υπόλοιπα παιδιά. Δυσκολεύονται να αρχίσουν και να
ολοκληρώσουν τη σχολική εργασία ή άλλες
δραστηριότητες και να διαχειριστούν σωστά το χρόνο.
Η έκταση του προβλήματος διαφέρει ανάλογα με το παιδί. Συχνά αγνοούν τις οδηγίες, πάνε να λύσουν μια άσκηση χωρίς καν να διαβάζουν την εκφώνηση, αφήνουν κενά και "χάνονται" μέσα στην άσκηση. Κάποιες φορές αφήνουν τις εργασίες τους ημιτελείς ή τις ξεχνούν ολοκληρωτικά! Συνήθως παρουσιάζουν δυσκολία οργάνωσης στα μαθήματα αλλά και στα πράγματά τους, καθώς επανειλημμένα ξεχνούν τα πράγματά τους στο σχολείο.
Υπερκινητικότητα: Παρουσιάζουν
υπερβολική νευρικότητα και κινητικότητα, ενοχλούν το σύνολο της τάξης κάνοντας φασαρία ή επειδή θέλουν να κινούνται και να σηκώνονται από τη θέση τους. Μπορεί ένα παιδί καθώς γράφει ή διαβάζει να σηκώνεται από τη θέση του χωρίς καν να το καταλαβαίνει! Μερικές φορές γίνονται ο "κλόουν" της τάξης. Έχουν την τάση να πετάγονται χωρίς να πάρουν το λόγο, να διακόπτουν τους άλλους, να μην περιμένουν τη σειρά τους. Παρουσιάζουν δηλαδή παρορμητικότητα.
Πολλοί εκπαιδευτικοί προβληματίζονται έντονα όταν έχουν στην τάξη τους κάποιο μαθητή με διάσπαση προσοχής. Η αλήθεια είναι ότι μέσα στο γενικό χαμό μιας σχολικής τάξης, ένας τέτοιος μαθητής προσδίδει μια επιπλέον δυσκολία. Όμως δεν χρειάζεται πανικός, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορεί να κάνει ο εκπαιδευτικός που βοηθούν αποτελεσματικά τον μαθητή και προωθούν ένα καλό κλίμα μέσα στην τάξη.
Μερικές βασικές συμβουλές είναι οι εξής:
- Επιλέξτε την κατάλληλη θέση για τον μαθητή σας. Μακρυά από παράθυρο ή πόρτα που μπορεί να διασπά την προσοχή και μακρυά από τους ζωηρούς μαθητές! Καλό είναι να κάθεται σε κάποιο από τα μπροστινά θρανία.
- Δημιουργήστε ευκαιρίες για να κινείται και να σηκώνεται από τη θέση θετικά. π.χ. να μοιράσει φωτοτυπίες, να βρέξει το σφουγγάρι, να σβήσει τον πίνακα, να αδειάσει το καλάθι κ.λ.π. Έτσι το παιδί θα έχει ευκαιρία να σηκώνεται από την θέση του αλλά όχι χωρίς λόγο!
- Δώστε σαφείς οδηγίες για αυτό που ζητάτε να κάνει. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί κατάλαβε αυτό που ζητήσατε. Αν δυσκολεύεται, δώστε ένα παράδειγμα.
- Εξηγήστε τους κανόνες τις τάξης και βάλτε τους σε εμφανές σημείο σαν υπενθύμιση στα παιδιά.
- Οργανώστε την αίθουσα, το μάθημα, τις ασκήσεις...όλα! Η οργάνωση βοηθά πολύ τους μαθητές με ΔΕΠΥ. π.χ. χρησιμοποιήστε σχεδιαγράμματα.
- Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού, δημιουργώντα ευκαιρίες να δείξει σε τι είναι καλό για να επιβραβευθεί.
- Κάντε το μάθημα ενδιαφέρον, χρησιμοποιώντας εποπτικό υλικό, μουσική, θέατρο, αστεία, χρωματιστή φωνή κ.λ.π.
- Κοιτάξτε αν έχει ολοκληρώσει την αντιγραφή. Αν όχι, δώστε φωτοτυπία.
- Βεβαιωθείτε ότι έχει καταλάβει και έχει σημειώσει κάποια αλλαγή στο πρόγραμμα, κάποια σημαντική ενημέρωση ή κάποια ημερομηνία για διαγώνισμα.
Γενικά οι εκπαιδευτικοί μπορούν εύκολα να προσεγγίσουν το παιδί με ΔΕΠΥ και να συνεργαστούν μαζί του. Χρειάζεται απλά λίγη περισσότερη προσπάθεια, θέληση και αγάπη!
Σοφία Τσιντσικλόγλου
Ειδική Παιδαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου