Σε κάθε ηλικία του ανθρώπου, η αυτοεκτίμηση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο! Το πως νοιώθουμε για τον εαυτό μας επηρεάζει και το πως ζούμε/αντιδράμε/λειτουργούμε. Το χτίσιμο μιας θετικής εικόνας για τον εαυτό μας ξεκινά πάντα από την παιδική ηλικία, καθώς για ένα παιδί, οι γονείς είναι η βασική πηγή αντίληψης του εαυτού του.
1. Αγάπη άνευ όρων
Το πιο σημαντικό είναι η άνευ όρων αγάπη. Βεβαιώστε τα παιδιά σας ότι η αγάπη σας δεν εξαρτάται από τις σχολικές επιδόσεις, από τους βαθμούς στα αγγλικά ή τις αθλητικές δραστηριότητες. Η αγάπη του γονέα δεν εξαρτάται από επιτυχίες ή αποτυχίες! Και αυτό πρέπει να το κάνουμε κατανοητό στο παιδί μας.
2. Μικρές επιλογές
Μην αποφασίζετε για όλα οι γονείς, αλλά από την άλλη μην αφήνετε το παιδί να αποφασίζει για τα πάντα! Χρειάζεται ισορροπία! Αφήστε το παιδί να κάνει κάποιες απλές επιλογές ώστε να νοιώσει υπεύθυνο για κάτι. Για παράδειγμα " τι θα ήθελες για απογευματινό; Τοστ ή γιαούρτι;" Μαθαίνοντας το παιδί να κάνει μικρές επιλογές από πολύ μικρή ηλικία θα το βοηθήσει αργότερα να κάνει πιο σημαντικές επιλογές.
3. Έπαινος και επιβράβευση με μέτρο!
Ενστικτωδώς μπορεί να θέλετε να επιβραβεύετε το παιδί για κάθε τι που κάνει, επειδή ο κάθε γονιός θεωρεί το παιδί του το εξυπνότερο και το καλύτερο του κόσμου! Αν δίνουμε συνεχείς επαίνους, αυτό μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα, να περνάνε εντελώς απαρατήρητοι από το παιδί και να το βάζει σε αμφιβολία για την ειλικρίνεια μας! Πρέπει λοιπόν να επαινούμε για τα ουσιώδη, για την προσπάθεια και όχι μόνο το αποτέλεσμα.
4. Ατομική προσπάθεια
Αποφεύγουμε να τρέχουμε και να βοηθάμε το παιδί κάθε φορά που νοιώθουμε ότι θα αποτύχει σε κάτι, Αφήνουνε το παιδί να προσπαθήσει και δεν προσφέρουμε βοήθεια αν δεν μας ζητηθεί.
5. Μαθαίνοντας από την αποτυχία
Το να μην καταφέρει κάτι ακόμα και με την πρώτη προσπάθεια είναι ικανό να κάνει το παιδί να θέλει να τα παρατήσει, Χωρίς να κρίνουμε ή να δείξουμε απογοητευμένοι, συζητάμε με το παιδί και του εξηγούμε τη διαδικασία της εκμάθησης κάποιας δεξιότητας ή ότι ήταν αυτό το οποίο δεν κατάφερε να ολοκληρώσει επιτυχώς. Το πως αντιδρούμε εμείς σε αποτυχημένη προσπάθεια του παιδιού αλλά ακόμα και δική μας, του διδάσκει πως να αντιδράσει την επόμενη φορά που θα βρεθεί σε αντίστοιχη κατάσταση. Δεν είμαστε κριτές αλλά μέντορες που δείχνουμε εμπιστοσύνη στο παιδί λέγοντας του ότι η επιτυχία κάποιες φορές θέλει προσπάθεια και χρόνο.
6. Αποδοχή των άλλων
Μαθαίνουμε το παιδί να αποδέχεται τους άλλους χωρίς να κρίνει από την εξωτερική εμφάνιση ή το κοινωνικό υπόβαθρο. Όταν ένα παιδί αποδέχεται τον εαυτό του και τους άλλους, είναι πολύ πιο πιθανό να σταθεί και να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή κάποιον άλλο που δέχεται επίθεση ή εκφοβισμό.
7. Υποστήριξη
Είμαστε δίπλα στο παιδί, ενθαρρύνοντας, εμψυχώνοντας, βοηθώντας το να πιστέψει στη δύναμη της προσπάθειας, της επανάληψης αλλά και στις δυνατότητες του.
8. Ευκαιρίες για έπαινο
Όταν ένα παιδί έχει χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του, για να το βοηθήσουμε βρίσκουμε ασχολίες στις οποίες τα καταφέρνει καλά, ώστε να υπάρχει λόγος θετικής ανατροφοδότησης.
9. Ακούμε το παιδί
Όταν ένα παιδί αντιμετωπίζει μια αποτυχημένη προσπάθεια του σε κάτι, ακούμε και κατανοούμε τα συναισθήματα του. Δεν λέμε "πώς κάνεις έτσι επειδή δεν κατάφερες την φιγούρα στο μπαλέτο;" αλλά "καταλαβαίνω πως νιώθεις και έχεις δίκιο που απογοητεύτηκες, τι θα έλεγες να κάνεις λίγη εξάσκηση για να τα καταφέρεις;"
10. Όχι συγκρίσεις
Είναι από τα πιο καταστροφικά ζητήματα στο χτίσιμο της αυτοεκτίμησης. Αντί να συγκρίνουμε το παιδί με άλλα παιδιά, εξηγούμε ότι ο κάθε άνθρωπος μαθαίνει με το δικό του ρυθμό, κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές δεξιότητες.
Σοφία Τσιντσικλόγλου
Ειδική Παιδαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου