Σελίδες

18 Νοεμβρίου 2010

Η γκρίνια στα παιδιά

Η γκρίνια είναι ένα είδος συμπεριφοράς που κάνει τους γονείς να λυπούνται το παιδί τους που μοιάζει να υποφέρει. Ωστόσο, το κλαψούρισμα είναι ταυτόχρονα τόσο εκνευριστικό, ώστε οι γονείς κάνουν τα πάντα για να το σταματήσουν ενώ δημιουργεί στους περισσότερους ανάμικτα συναισθήματα. 


Γιατί γκρινιάζουν τα παιδιά; Μα, επειδή είναι πολύ αποτελεσματικό! Τα μικρά παιδιά παρουσιάζουν όλων των ειδών τις συμπεριφορές και κάθε τόσο ανακαλύπτουν μια μέθοδο που αναγκάζει τους γονείς να υποκύψουν στις επιθυμίες τους. Το κλάμα έχει αποτέλεσμα, το ίδιο και οι εκρήξεις οργής. Ωστόσο, η πιο αποτελεσματική μέθοδος από όλες είναι το κλαψούρισμα. Τίποτα δεν κάνει τους γονείς να υποκύψουν γρηγορότερα στις παιδικές επιθυμίες από ένα παιδί που είναι αυθεντία στο κλαψούρισμα.


Προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτό το παιδικό είδος γκρίνιας, ο γονιός πρέπει να καταλάβει ότι κάθε φορά που ανταμείβει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, η συμπεριφορά αυτή θα επαναλαμβάνεται. Σε ποια ανταμοιβή αναφερόμαστε; Σε ένα μπισκότο, μια αγκαλιά ή ένα ακόμα παραμύθι. Αυτές οι ανταμοιβές είναι ολοφάνερες. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες που δεν είναι τόσο φανερές στα μάτια των γονιών. Για παράδειγμα, η αρνητική προσοχή είναι μια ανταμοιβή που δεν είναι και τόσο προφανής. Μπορεί να σας φαίνεται απίστευτο, αλλά όταν φωνάζετε ή μαλώνετε ή κάνετε ατέλειωτο κήρυγμα στο παιδί σας επειδή έκανε μια ανοησία, αυτή η συμπεριφορά σας μπορεί να εκληφθεί ως ανταμοιβή από το μικρό παιδί. Τα παιδιά τρελαίνονται να τραβούν την προσοχή και κάνουν οτιδήποτε για αυτή, ακόμα κι αν πρόκειται για αρνητική προσοχή. Ο γονιός πρέπει να καταλάβει κάτι ακόμα προκειμένου να καταφέρει να αντιμετωπίσει με επιτυχία το κλαψούρισμα του παιδιού του. Όταν ανταμείβει περιστασιακά το παιδί, οι πιθανότητες να εγκαταλείψει αυτό την ενοχλητική συμπεριφορά του μειώνονται. Αυτό σημαίνει ότι αν η αντίδρασή σας απέναντί του δεν είναι σταθερή, με αποτέλεσμα μερικές φορές να του κάνετε τα χατίρια για να σταματήσει και μερικές φορές όχι, στην πραγματικότητα ενθαρρύνετε το παιδί σας να προσπαθήσει ακόμα πιο σκληρά προκειμένου να περάσει το δικό του. Όταν η αντίδρασή σας απέναντί του δεν είναι σταθερή, το παιδί δεν πιστεύει ότι δε θα του κάνετε τελικά το χατίρι κι έτσι θα γκρινιάξει ακόμα περισσότερο την επόμενη φορά. Αφού τα μάθατε όλα αυτά, τι μπορείτε να κάνετε για να αντιμετωπίσετε με επιτυχία την γκρίνια του;



Χρησιμοποιήστε ένα μαγνητοφωνάκι για να κάνετε το παιδί σας να σταματήσει να κλαψουρίζει. Τα περισσότερα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τι εννοούν οι γονείς τους όταν τους ζητάνε να σταματήσουν να κλαψουρίζουν. Προτείνω, λοιπόν, το εξής: ενώ παίζετε με το παιδί σας, μαγνητοφωνήστε τη φωνή του (κυκλοφορούν πολλά παιδικά μαγνητόφωνα σήμερα και τα παιδιά τα λατρεύουν). Έχετε πρόχειρο το μαγνητοφωνάκι για τη στιγμή που το παιδί σας θα αρχίσει να κλαψουρίζει. Όταν αρχίσει, μαγνητοφωνήστε το χωρίς να σας καταλάβει. Αργότερα, όταν τα πράγματα έχουν ηρεμήσει και περνάτε λίγο χρόνο μαζί του, εμφανίστε το μαγνητοφωνάκι. Παίξτε τη μαγνητοφωνημένη «κανονική» φωνή του και πείτε του ότι αυτή είναι η φωνή ενός «μεγάλου παιδιού» και στη συνέχεια βάλτε το να ακούσει την γκρίνια του και πείτε του ότι αυτή είναι η «κλαψιάρικη» φωνή του. Έτσι το παιδί σας καταλαβαίνει τι εννοείτε όταν του λέτε να σταματήσει το κλαψούρισμα.



Δυστυχώς, τα παιδιά δεν σταματούν τη γκρίνια επειδή οι γονείς τους φωνάζουν να σταματήσουν. Ωραία θα ήταν, αλλά σπάνια συμβαίνει. Χρειάζεστε διαφορετική στρατηγική κι εγώ θα σας πρότεινα τη στρατηγική της εσκεμμένης αδιαφορίας. Όταν το παιδί σας κλαψουρίζει, θυμίστε του ότι θέλετε να το ακούσετε να μιλάει σαν «μεγάλο παιδί» και όχι με την «κλαψιάρικη» φωνή του. Αν δεν σταματήσει, πείτε του ότι μέχρι να το ακούσετε να μιλάει σα μεγάλο παιδί δεν πρόκειται να του ξαναμιλήσετε. Στη συνέχεια, προσποιηθείτε απλώς ότι δεν βρίσκεται εκεί. Όταν αρχίσει να μιλάει κανονικά, στρέψτε αμέσως την προσοχή σας στο παιδί και επαινέστε το. Με αυτό τον τρόπο, θα του διδάξετε να σταματήσει τη γκρίνια και να επιδείξει πιο ώριμη συμπεριφορά, ενισχύοντας την ιδέα ότι το κλαψούρισμα δεν έχει κανένα αποτέλεσμα!

από: Kenneth N. Condrell, Ph.D. Παιδοψυχολόγος 
www.fisher-price.com/gr/parentingsolutions/resource.asp


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου