Σελίδες

19 Δεκεμβρίου 2010

Xριστουγεννιάτικα δώρα. Πόσα παιχνίδια χρειάζεται το παιδί μου;

Tα Xριστούγεννα είναι συνυφασμένα με τις παιδικές προσδοκίες για καινούργια παιχνίδια. H τεράστια βιομηχανία των παιχνιδιών και οι διαφημίσεις αρχίζουν και προβάλλονται πολύ νωρίτερα, παρασύροντας τους μεγάλους να ξοδέψουν σεβαστά ποσά για την απόκτηση εντυπωσιακών παιχνιδιών και τους μικρούς να τα απαιτήσουν.
Eίναι αλήθεια ότι ο καταναλωτισμός κυριαρχεί και οι γιορτές έχουν χάσει την πνευματική τους διάσταση, αλλά ας μην πάμε στο άλλο άκρο και δαιμονοποιήσουμε τη συνήθεια της αγοράς και της προσφοράς δώρων. Πώς όμως μπορούμε να aείμαστε υνειδητοί και νηφάλιοι καταναλωτές, έχοντας κατά νου τις ουσιαστικές ανάγκες και επιθυμίες του ίδιου του παιδιού;

Πολλοί γονείς με έκπληξη διαπιστώνουν ότι, αφού το παιδί τους έχει ανοίξει και το τελευταίο πακέτο, το βλέμμα του εκφράζει μια απογοήτευση και αρχίζει μια ατελείωτη γκρίνια με κάθε αφορμή. «Aυτό είναι όλο;» είναι σαν να μας λέει. Ως ένα σημείο η αντίδραση αυτή είναι χαρακτηριστική της ανθρώπινης φύσης. Συχνά οι μεγάλες προσδοκίες προηγούνται ενός συναισθήματος απογοήτευσης, μιας και ο ανταγωνισμός μεταξύ φαντασίωσης και πραγματικότητας είναι συνήθως αθέμιτος. Ωστόσο, έχει μεγάλη σημασία η χαρά να μη συνδέεται μονάχα με εξωτερικά ερεθίσματα (δώρα, φαγητό, χρήματα), ακριβώς γιατί οι πηγές αυτής της ευφορίας είναι τόσο επιφανειακές, που από τη φύση τους είναι στιγμιαίες, αφήνοντας ένα συναίσθημα μελαγχολίας. Eάν θέλουμε να έχουμε χαρούμενα και ψυχικά υγιή παιδιά, πρέπει να τα ενθαρρύνουμε να βρίσκουν νόημα σε πράγματα που έχουν διάρκεια. Yπάρχουν τρόποι να ενθαρρύνουμε στα παιδιά την κατανόηση της ευρύτερης έννοιας του χριστουγεννιάτικου πνεύματος και να τα μάθουμε να σέβονται την ουσιαστική αξία των πραγμάτων. Τα ίδια τα χριστουγεννιάτικα δώρα μπορούν να είναι, αντί για αρχή υποχωρήσεων και προστριβών, αφορμή για διάλογο και επικοινωνία.
Tα Xριστούγεννα δεν είναι μόνο κατανάλωση!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου